müsennâ isim (ikil isim) + müsennâ isim (ikil isim).
Not: Mübteda, ikil (müsennâ ) ve müzekker olduğunda haber de ikil (müsennâ) ve müzekker olur.
Hasan ve Muhammet, (iki) öğrencidir.
Hasan ve Muhammet: özne
(iki) öğrencidir: yüklem
(iki) öğrencidir: yüklem
1) حَسَنٌ وَمُحَمَّدٌ طَالِبَانِ.
2) الْعِلْمُ وَالْفَنُّ مُفِيدَانِ.
3) نَحْنُ مُدَرِّسَانِ.
4) هَذَانِ قَلَمَانِ.
5) الطَّالِبَانِ جَمِيلَانِ.
6) الْبَيْتَانِ كَبِيرَانِ.
7) الشَّارِعَانِ مُزْدَحِمَانِ.
8) الْجَوُّ وَالشَّايُ بَارِدَانِ.
9) الْجَبَلَانِ مُرْتَفِعَانِ.
10) الْمَشْيُ وَالنَّوْمُ ضَرُورِيَّانِ.
1) Hasan ve Muhammet, (iki) öğrencidir.
2) İlim ve sanat, faydalıdır.
3) Biz, (iki) öğretmeniz.
4) Bunlar (bu ikisi), kalemdir.
5) Öğrenciler, güzeldir.
6) Evler, büyüktür.
7) Caddeler, kalabalıktır.
8) Hava ve çay, soğuktur.
9) Dağlar, yüksektir.
10) Yürümek ve uyumak, zorunludur.
Not: Bir öğeyi İKİL (müsennâ) yapmanın iki yolu vardır.
1) Bir ismin sonuna -âni ekini getirmek suretiyle ikil yapılabilir.
2) İki ayrı isim, vâv aracılığıyla atıf terkibi oluşturulabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder